ထန္းတက္လက္မွတ္

စိတ္ညစ္တယ္...
ကၽြန္ေတာ္အလုပ္၀င္စက အလုပ္ရယ္လို႕ မယ္မယ္ရရမရွိဘူး။ အလုပ္လုပ္တာနည္းေတာ့ မန္ေနဂ်ာ ၿငိဳျငင္မွာစိုးလို႕ ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္တဲ့အလုပ္ေတြလည္း လိုက္လုပ္တာ။ အခုက်မွ လုပ္စရာေတြ ပုံၿပီး နားကိုမနားရေတာ့ဘူး။အလ်ဥ္းသင့္လို႕ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ေျပာျပမယ္..
အဂၤလိပ္ေခာတ္က ထန္းတက္သမားတစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ တစ္ေန႕မွာ အဂၤလိပ္မင္းႀကီး တစ္ေယာက္ သူေနတဲ့ထန္းေတာနားေရာက္တုန္း ထန္းေရေသာက္ခ်င္တာနဲ႕ ထန္းေတာကို ၀င္လာသတဲ့။ ထန္းတက္သမားလည္း ထန္းေရေတြယူၿပီး တိုက္တာေပါ့။ ထန္းေရလဲေသာက္ၿပီးေရာ အေရးပိုင္မင္းက သေဘာက်တာနဲ႕ စာတစ္ေစာင္ေရးေပးခဲ့သတဲ့။
စာက သာမန္ကာလွ်ံကာစာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ တံဆိပ္တုံးေတြ လက္မွတ္ေတြနဲ႕ဆိုေတာ့ ထန္းတက္သမားလည္း သိမ္းထားတာေပါ့။ ထန္းတက္သမားက အဲဒီစာကို အဂၤလိပ္အရာရွိေတြ႕တိုင္းထုတ္ျပသတဲ့။ ထုတ္ျပလိုက္တိုင္း အဂၤလိပ္အရာရွိက ထန္းေရအလကားေသာက္သြားေရာတဲ့။ ၾကဳံရဖန္မ်ားေတာ့ မသကၤာတာနဲ႕ အဂၤလိပ္လိုနားလည္တဲ့သူကို ျပၾကည့္မွ အဲဒီစာရြက္က ဂုဏ္ျပဳလႊာမဟုတ္ပဲ ထန္းေရအလကားေသာက္လို႕ရေၾကာင္းေရးခဲ့တာျဖစ္ေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္လည္းဒီလိုပဲ အသိအမွတ္မ်ားျပဳခံရမလားလို႕ အပိုအလုပ္ေတြလိုက္လုပ္ပါတယ္။ လုပ္ေပးတုန္းခဏပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေျပာၿပီး ၿပီးရင္ေမ့သြားတာပဲ။ ေနာက္တခါ ခိုင္းစရာရွိမွသတိရတယ္။ ပိုဆိုးတာက ဒီမွာတင္ရပ္မသြားပဲ တျခားတစ္ေယာက္ကိုပါ လက္ဆင့္ကမ္း သတင္းေပးလိုက္ေသးတယ္။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ထန္းတက္လက္မွတ္ ရေရာဆိုပါေတာ့။ စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ..

မဂၤလာပါစကၤာပူ

စကၤာပူ..အမိေျမနဲ႕ခြဲၿပီး မေနဖူးတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကို စကၤာပူကဘယ္လိုႀကိဳဆိုလိမ့္မလဲ။ေလယာဥ္ေပၚမွာထိုင္ရင္းကၽြန္ေတာ့အနာဂတ္အေရးကိုေတြးေနမိတယ္။ဓာတ္ပုံထဲမွာေတာင္ေသေသခ်ာခ်ာမျမင္ဖူးတဲ့၊ ေျမပုံေပၚမွာအစက္ေလးတစ္စက္ အျဖစ္ရွိေနတဲ့ စကၤာပူကိုစိတ္ကူးနဲ႕ပုံေဖာ္ၾကည့္ေနမိတယ္။

“အင္း..တျခားသူေတြေတာ့ အဆင္ေျပတယ္ ေျပာတာပဲ..ငါေရာ??” ဆက္ေတာင္မေတြး၀ံ့ေတာ့ပါ။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ခဲ့မယ္ကြာ..မျဖစ္လာေတာ့လဲ အေတြ႕အႀကဳံရတာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးရင္း ေရာက္ေတာ့မယ့္စကၤာပူကိုစိတ္ကူးနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။

မဂၤလာပါစကၤာပူ.. ကၽြန္ေတာ္ေရာက္လာပါၿပီ။

ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ စကၤာပူ ထဲ၀င္ဖို႕ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးက ေမးခြန္းေတြေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးခြန္းေမးတာ မိန္းမႀကီးပါ။ အဂၤလိပ္စကားကို ျမန္မာျပည္မွာ ေရေရလည္လည္ မေျပာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဒီေမးခြန္းေတြ နားလည္ဖို႕ အခက္အခဲတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ႀကိဳးစားၿပီး ထစ္ ေငါ့ထစ္ေငါ့ေျဖတာေပါ့။
ေမး : မင္းဒီကိုဘာလာလုပ္တာလုပ္တာလဲ
ဲေျဖ : ကၽြန္ေတာ္ Seminor တစ္ခုလာတက္တာပါ
ေမး : ဒါဆိုမင္း ဘယ္မွာေနမွာလဲ
ေျဖ : white card မွာ လိပ္စာျဖည့္ထားပါတယ္။
ေမး : အဲဒီေနရာက ဘယ္သူ႕ေနရာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္မရွင္းလို႕ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေမးလိုက္ပါတယ္။
"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ဘူး။"
မိန္းမႀကီးေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္သြားတယ္။ ေဒါသသံႀကီးနဲ႕
"မင္းျဖည့္ထားတဲ့လိပ္စာမွာ ဘယ္သူေတြေနတာလဲလို႕ေမးတာ"
.. အဲဒီမွာ ဒုကၡေတြ႕ ေတာ့တာပဲ။ ေလယာဥ္ေပၚမွာ စကၤာပူမွာ ေနမယ့္ လိပ္စာကို ျဖည့္ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းကေပးတဲ့ လိပ္စာကို ျဖည့္ခဲ့တာ။ အဲဒီအိမ္မွာ ဘယ္သူေတြေနလဲ၊ အိမ္ရဲ႕ပိုင္ရွင္က ဘယ္သူလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေရးမႀကီးဘူးထင္လို႕ မေမးထားဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိေတာ့ ထစ္အ,ထစ္အျဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီမိန္းမႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ ကိုေခၚတဲ့ ေခၚစာကို ျပခိုင္းပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေခၚစာလည္း ရွာလို႕မေတြ႕ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္မွာ လူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး တန္းစီေနတာ။ ဒါနဲ႕ အဲဒီအရာရွိမိန္းမႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို တျခား သီးသန္႕ စစ္ေဆးမယ့္ ေနရာေခၚသြား ပါေလေရာ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေခၚစာကို အဲဒီေနရာက်မွ
ရွာလို႕ေတြ႕ သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ကၽြန္ေတာ့္ကို မယံုေတာ့ဘူး။ ေမးခြန္းေတြ ထပ္ေမးပါတယ္။
ေမး : ဒီေခၚစာေခၚတဲ့လူနဲ႕မင္းဘာေတာ္လဲ
ေျဖ : ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းပါ။
ေမး : ဒီကုမၸဏီကဘာကုမၸဏီလဲ။
ေျဖ : အစားအစာေတြထုတ္တဲ့ တစ္ခုပါ။
ေမး : မင္းနဲ႕ အစားအစာထုတ္တာနဲ႕ဘာဆိုင္လဲ။ ငါတို႕ကိုအေျဖတစ္ခုေပးပါ။
ဟိုက္..ေသေရာ။ ကၽြန္ေတာ္စကားကို အရွည္ႀကီးေျပာၿပီး ရွင္းျပရေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ ရွင္းျပတာေပါ့။ ဒါလည္းမရဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွ..အဲဒီစစ္ေဆးေရးမွဴးက တစ္ခုစဥ္းစားမိၿပီး ေမးလိုက္ပါတယ္။
ေမး : မင္းမွာ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ပါလဲ?
ေျဖ : ကၽြန္ေတာ္ USD 2000 ေလာက္ပါပါတယ္။
ေမး : ဒါဆိုျပပါ
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီပိုက္ဆံကိုျပဖို႕ အိပ္အထပ္ထပ္ႏႈိက္၊ မွင္ခံေတြကိုဖယ္ ျပီးေတာ့ သူတို႕ျမင္ေအာင္ ျဖန္႕ျပလိုက္ေတာ့.. အဲဒီလူႀကီးကၿပဳံးၿပီး "ဟူး...မင္းေစာေစာတည္းက အလည္လာတာလို႕ ေျပာလိုက္ၿပီးေရာ" ဆိုၿပီး တံဆိပ္တုံးထုေပးလုိက္ပါေရာလား။ တစ္ကယ္ေတာ့ သူတို႕ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ လာရွာတာ မွန္းသိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က လိမ္ေျပာေနတာနဲ႕ အဆင္မေျပျဖစ္ေနတာ။ အမွန္ေျပာ လိုက္ေတာ့မွ အဆင္ေျပ သြားတာဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လိမ္ညာတဲ့အလုပ္က တစ္ကယ္မလြယ္ဘူး ဆိုတဲ့ အသိတစ္ခု ရလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလဆိပ္ထဲ ေရာက္လာေရာ ဆိုပါေတာ့..
ဆက္ရန္ >>